Jos Crins
De expert met een glimlach
Jos Crins heeft tientallen jaren bij Ubroek (inmiddels Dumaco Venlo) gewerkt. Hij is nu met pensioen en we spreken af op onze locatie in Venlo, waar hij nog steeds met open armen wordt ontvangen. Oud-collega’s verwelkomen hem met een schouderklopje, een grap en veel gelach.
Jos begon ooit als bankwerker, maar dat duurde niet lang. Al na drie weken stond hij achter de machine, in eerste instantie tijdelijk, om uit de brand te helpen. Maar hij is nooit meer weggegaan. “Dat tijdelijke werd dus bijna veertig jaar,” zegt hij met een grijns.
Van Tegelen naar Venlo
Zijn technische loopbaan begon in Tegelen bij een machinefabriek. Toen dat bedrijf failliet ging, nam Ubroek een deel van het personeel over. Jos was een van hen. “We mochten door. En daar ben ik nog altijd dankbaar voor,” blikt hij terug.
In die beginjaren groeide hij snel, mede door bijscholing en cursussen. Maar het echte leren gebeurde op de werkvloer. “Elke ochtend begonnen we met een praatje in de fabriek, daarna gingen we als team aan de slag met de projecten. Dat dagelijkse ritueel gaf een gevoel van saamhorigheid.”
Geen lopende band, maar denkwerk
Jos werkte vooral aan enkelstuks. Geen massaproductie, maar maatwerk. “Dat paste bij me. Elke klant was anders, elk product had z’n eigen verhaal. Ik vond het belangrijk om te begrijpen waar het onderdeel terechtkwam. Soms gingen we op bezoek bij klanten om dat goed in beeld te krijgen. Dan zag je echt het belang van wat je maakte.” De liefde voor precisiewerk zat diep. Jos streefde altijd naar perfectie in alles wat hij maakte.
De mooiste herinneringen?
Jos was jarenlang lid van het feest comité. En als je hem vraagt naar zijn mooiste herinneringen, verschijnt er meteen een brede glimlach.
“Het 25-jarig jubileum van het bedrijf, dat was me er eentje. We zijn toen een paar dagen naar Mallorca gegaan. Twee weken daarvoor ben ik nog met een paar collega’s op ‘onderzoek’ geweest. Op de dag zelf werd ik gebeld of mijn vrouw even een koffer klaar kon maken we vlogen die avond nog. Ja, dat was schitterend!” Ook het uiteindelijke reisje was onvergetelijk met uitstapjes en avonden waarin we soms pas in de vroege ochtend ons hotel vonden. En er volgden nog talloze onvergetelijke momenten. Jaarlijkse feestavonden met personeel én partners, een keer een grote barbecue in een kasteel. En elke vijf jaar een bijzonder uitstapje.
Humor op de werkvloer
Werken was serieus, maar er was ook ruimte voor humor. En Jos stond daarin bekend als de man van de grappen. “We hadden vroeger een pannenvormer waarvoor klei werd gebruikt. We maakten dan kleine bolletjes klei en gooiden die tegen het plafond. Die kwamen dan ergens op de dag naar beneden, precies op een nietsvermoedende collega. Hilarisch.”
Natuurlijk, altijd met respect voor de machines en het werk. “Maar waar het kon, maakten we het gezellig. Je moet kunnen lachen.”
Stel, je mag morgen één dag terugkomen…
Jos hoeft niet lang na te denken. “De oude machine is er niet meer, daar heb ik met tranen afscheid van genomen. Maar als ik terug mocht komen, zou ik weer achter de bank staan. Dan voel je alles weer. Dan krijg je alle faussetten van het bedrijf mee. Letterlijk én figuurlijk.”
Terugkijken
Jos is trots op de tijd die hij bij Ubroek heeft doorgebracht. “Als ik terugkijk, dan ben ik blij dat ik bij Ubroek heb gewerkt. Het is meer dan een baan; het is een familie. Je steunt elkaar altijd,” zegt hij.
De waarde van vakmanschap, samenwerking en vriendschap zal Jos altijd bijblijven. Zijn verhaal is een mooi voorbeeld van wat Ubroek uniek maakt: een plek waar vakmanschap, teamspirit en persoonlijke betrokkenheid hand in hand gaan. Jos heeft niet alleen een indruk achtergelaten op het bedrijf zelf, maar vooral ook op de mensen die hij in zijn jaren heeft leren kennen.
